Marion Vlaar-Groot

Marion Vlaar, geboren in november 1965, groeide op als oudste van 4 kinderen in Hoogwoud.

Na haar mavo/havo-school volgde zij een opleiding tot verpleegkundige waarbij ze zich specialiseerde in nierdialyse in het ziekenhuis van Alkmaar. Daarna stapte ze over naar het ziekenhuis van Hoorn om daar de nierdialyse op te zetten. Tijdens haar studie en werk overleed haar moeder (op 48-jarige leeftijd) en omdat Marion de oudste was kwamen daarbij veel taken op haar schouders terecht.

In 1985 leerde ze tijdens een uitgaansavond Piet Vlaar kennen en in 1989 trouwden ze. Uit het huwelijk werden 4 kinderen geboren. Toen de kinderen werden geboren besloot ze haar baan in het ziekenhuis op te zeggen, maar ging vervolgens wel aan de slag als vrijwilliger, want Marion

bruiste van energie. Ze was ze vrijwilligster bij handbalvereniging Meteoor, waar ze talrijke functies vervulde (coach, trainster, scheidsrechter, etc), hielp ze op de school waarop haar kinderen zaten  (als overblijfmoeder, roostermaker, schoonmaakster, etc.), was ze kerkwerkster, was actief voor de carnavalsvereniging en bij de sinterklaasfeesten, regelde collectes en fancy-fairs en was ze actief bij het weekend-festijn. Voor haar enorme inzet voor al deze organisaties kreeg ze 10 jaar geleden een welverdiende koninklijke onderscheiding. 

Thuis zorgde Marion dat haar gezin op rolletjes liep en was ze gek op het werken in de tuin. Ook wandelen en fietsen waren hobby's van haar. Met Piet fietste ze afgelopen zomer nog het Pieterpad om via België weer huiswaarts te keren, alles bij elkaar 1440 km.

Toen de kinderen afgestudeerd waren besloot Marion weer een baan an te nemen en in maart vorig jaar begon ze als verzorgende in de Horstenburgh in Obdam

In oktober vorig jaar kwam echter de borstkanker, die ze 3 jaar terug had gehad en overwonnen leek te zijn, in volle hevigheid terug. Ze heeft er uit alle macht tegen gevochten, wilde ook het leven niet loslaten, maar kon het gevecht niet winnen. Ze heeft van al haar geliefden afscheid kunnen nemen totdat ze op 24 december voorgoed haar ogen sloot.

Velen zullen Marion blijven herinneren als een lieve, spontane, zorgzame en hartelijke vrouw die altijd voor iedereen klaar stond.

Niet alleen haar man en kinderen, maar ook velen in onze gemeenschap zullen haar enorm missen. Dat zij mag rusten in vrede.